Κι ας χαθώ… Ποίηση: Σωτηρία Χατζάκη Μουσική: Δημήτρης Άρνης Τ' αβάσταχτο παράπονο ραγίζει την καρδιά σαν τάφου ανείπωτη σιωπή μ' αγγίζει στου Ήλιου την ψιλή κορφή θα ξαποστάσω, να χαθώ.... και εκεί θα με χαϊδέψει με το φως του... κι αν μοιάζει κομμάτια η ζωή μου θα φανταστώ μια θάλασσα να ξεχαστώ αλμύρα στο στόμα μου... αύρα, δροσιά, ανάσα, αναπνοή μου... Θέλω να χαθώ... να τρυπώσω κάτω απ' τις χαραμάδες παραθύρων... ερειπωμένων σπιτιών ν' αγγίξω το χρόνο να χωθώ κάτω από τις ξεφτισμένες αφίσες των μεγάλων λεωφόρων να μην δει κανείς την γύμνια μου... ένας μικρός κόκκος σκόνης σ’ ένα παλιό βιβλίο ένα μικρό λουλούδι που δεν θα το αγγίξει κανείς που δεν θα το μυρίσει κανείς θέλω να χαθώ… εκεί στο γαλάζιο τ' ουρανού και στις μικροσκοπικές σταγόνες της βροχής να γίνω ένα με το χώμα.. να καθίσω στην ρίζα μιας ελιάς και να μυρίσω τους καρπούς της να τραγουδήσω ένα σκοπό από άλλες εποχές... καθάριο και Άγιο... με στιχάκια...αέρινα, αληθινά, αμόλυντα από κάθε σκέψη λερωμένη... κι ας χαθώ....
WLf
Ποιος θα βρεθεί να περπατήσουμε μαζί σαν ακροβάτες σε σχοινάκι τεντωμένο και τραγουδώντας στην ελπίδα μας να ζει να ‘ναι για ‘μας όλο το σύμπαν πλατινένιο Υπέροχοι οι στίχοι του Κώστα. Είμαι βέβαιος ότι θα το φτιάξεις αντάξιο τραγούδι. Τα λέμε.
Μικρό, λιτό, αλλά Μεγάλο….σαν σιωπή που λέει τα πάντα…Περιμένω με πολλή ανυπομονησία να ακούσω τις χορδές να παίζουν πάνω στις λέξεις και ανάμεσα στις γραμμές, όπως εσύ ξέρεις!
Τα τρια ,λοιπον και μαλιστα στα μερη μου......Και χωρις να παρεις αδεια, κυνηγησες ως λαθροκυνηγος...Χμμμ...θα επιληφτω επι του θεματος... Τελος παντων , αν και δεν ακουσα το τραγουδι ακομα, εχω να πω , πως το κοβω για επιτυχια , για την απιστευτη , πρωτη του στροφη κυριως....
Πραγματικός ύμνος αυτός του καλοκαιριού. Όλα τα λεφτά που λένε. Κρίμα που δεν μπορω να το ακούσω τραγουδισμένο. Που θα πάει όμως; See you.
Να' σαι καλά να δημιουργείς και καλό Πάσχα!
Πέρασες πάλι εσύ της μοναξιάς μου γιορτή και έκανες τραγούδι κι αυτή μου τη στιγμή Άσε με να μου το λέω τίποτα δεν ειν’ τυχαίο τίποτα δεν ειν’ τυχαίο άσε με να σου το λεω αχ...
kalh synexia stis orees ebnefsis!
Όνειρο, ζωγραφιά δυσεύρετος και ακριβός.....Στίχος
:) Euxomai kali sunexeia stis empneuseis!